Ze zijn terug! De plastic rozen!

“Met flink veel glas dan kun je zien hoe of het bankstel staat bij Mien en haar dressoir met plastic rozen…” Dit is een stukje tekst uit een liedje van Wim Sonneveld uit 1974. Onbekend voor de jeugd, maar nog steeds actueel. Google het maar, het is een prachtig liedje waarin de verandering van een dorp uit zijn jeugd wordt beschreven, en waaruit blijkt dat verandering niet altijd verbetering betekent. Het punt is dat Sonneveld in die tijd al (terecht) viel over die plastic rozen. Het was toen een hype, hartstikke handig toch? Geen water geven, ze kostten maar een keer geld en je had er jaren plezier van. Mooi toch ? NEE DUS! Tegenwoordig weten we allemaal hoe vervuilend plastic is, het lukt nog niet om het helemaal uit te bannen maar we zijn goed bezig met gescheiden afvalverwerking. We hebben nog een lange weg te gaan, “maar we zijn op de goede weg”, zoals Sonneveld ook zong. O echt? NEE DUS! Want er is een nieuwe hype gaande, de plastic klimplant. Zo zie je in de winkel van Holland&Bar- rett (deze keten beschrijft zichzelf als “gezondheidswinkel”) groene wanden van plastic klimop. Groen, want groen is gezond. Ja klopt, maar dan hebben we het over natuurlijk groen. De Russische eigenaar van deze keten slaapt er trouwens geen nacht minder om. Ook bij particulieren zie je steeds meer plastic bloemenslingers en -klimop aan de woning hangen. Het wordt een echt mode dingetje. Dat de paarse sering van zo’n plastic plant met het jaar meer kleur verliest door wind en regen, maakt blijkbaar niets uit. Hij wordt vanzelf wit, en witte seringen bestaan ook in de natuur, toch? Nou dan. Dit laatste weet ik zeker omdat ik ook een witte sering heb in mijn tuintje, maar dan wel een echte, vol in de knop op dit mo- ment, net zoals ook mijn klimhortensia tegen de muur. Ok mensen, het kan dus anders. Plant gewoon een stekje, geef in het begin water en wanneer de plant zelf wortels heeft gemaakt hoeft u niets meer te doen, alleen jaarlijks wat bijknippen. Hulp nodig? Stap met uw vraag naar een tuincentrum of naar onze site steenbreekkatwijk.nl.

Allemaal beestjes…

Een paar weken geleden toen de zon achter de wolken vandaan kwam, zat ik een heerlijk bakkie te doen bij een katwijkse strandtent. Naast mij zaten twee mannen van middelbare leeftijd te converseren. Nu ben ik nogal nieuwsgierig van aard dus ik legde mijn oor te luisteren. Het gesprek ging ongeveer als volgt: Meneer 1: “Wat een weer, iet tan?”.Meneer 2: “Wat tan! Aendeluk een béétje zun”. (hier houdt de Katwijkse vertaling op, invullen naar eigen behoefte) Meneer 1: “Nou, wat een gezeur over die beestjes trouwens”.Meneer 2: “Beestjes?”.Meneer 1: “Ja, over dat het steeds warmer wordt en die beestjes, bijen, vlinders, insectensoorten enzo dan doodgaan”.Meneer 2: “Oja, nou, zo overdreven joh. De sabeltandtijger is toch ook uitgestorven, die missen we toch ook niet?”. Enfin, zo ging het nog een tijdje door terwijl ik aan mijn koffie met havermelk nipte. Het zette mij aan het denken want, alhoewel het voor mij meer dan logisch is dat we ‘die beestjes’ nodig hebben voor onze overleving, dringt het blijkbaar nog niet helemaal door bij een deel van de mensheid. De Bij, die de bloem van een courgette plant bevrucht, zorgt ervoor dat een courgette gaat groeien. Een vlinder idem dito. Het ecosysteem is onlosmakelijk verbonden met ons als mens. Persoonlijk ben ik mij daar steeds bewuster van geworden nu ik een tuin en moestuin ter beschikking heb. Door voor mijn leefomgeving te zorgen, ben ik meer betrokken bij alles wat leeft en ontwikkel ik steeds meer respect en ontzag. Mede daarom een oproep aan u, lezer: vergeet het belang van de beestjes niet want alle kleine bee(-s)tjes helpen. Nieuwsgierig geworden over hoe wij zorgen voor een optimale biodiversiteit? Kom dan gerust eens kijken bij ons park in de tiny house community. Daarnaast kunt u met de bewoners in gesprek tijdens het koffie-buurtje elke eerste zaterdag van de maand van 11.00-13.00 uur

Onschuldig bosje blommen

“Bloemen houden van mensen. Haal ze in huis.” Voor wie al wat langer meedraait op dees aardkloot een bekende reclameslogan van de bloemenbranche. Ooit werd ie afgeschaft en vervangen door “Gek op bloemen”, maar dat is nooit echt aangeslagen. Ik ben gek op bloemen, de kleuren en de geuren, maar niet op die opgekweekte en afgesneden exemplaren die je ten dode opgeschreven in een vaasje moet zetten. Ik vind dat weinig feestelijk en het heeft helemaal niks met natuur te maken. In de Nederlandse bloemenwereld gaat veel geld om, miljarden, want heel veel mensen wereldwijd, willen graag een bosje in huis hebben. Misschien heeft u er afgelopen Valentijnsdag ook nog menig eurootje aan besteed. Maar waaraan gaf u uw geld dan uit? Aan een bos bloemen die er perfect uitzag waarschijnlijk. Bloemen en bladeren tip top in orde. En u dacht dat dat zomaar zo groeide? Helaas, ik moet u uit uw droom helpen: als u een bos bloemen krijgt/geeft, is de kans groot dat daar veertig verschillende gifstoffen in zitten. Je ziet een prachtige buitenkant in bijzondere kleuren en vormen, maar wat je niet ziet en toch gratis meeneemt in een onschuldig lijkend bosje blommen is een cocktail van bestrijdingsmiddelen. Zeker waar het bloemen betreft die buiten de EU zijn gekweekt en dat gaat om enorme hoeveelheden. Volgens onderzoek zijn sommige bossen zo giftig dat ze niet thuishoren in de gft-bak. Het is bijna chemisch afval. Wat doet dat met ons als ontvanger, met de bodem, het water en de biodiversiteit? En niet te vergeten met de mensen die werken in de bloemenkwekerij? En wat dacht u van de klimaatimpact wanneer bloemen moeten worden opgekweekt in energieslurpende kassen, of vanuit Afrika of Zuid-Amerika moeten worden ingevlogen? Zijn er milieuvriendelijke alternatieven? Gelukkig wel. Steeds meer bloemenverkopers bieden biologische bloemen aan die passend zijn voor de tijd van het jaar en gekweekt zijn zonder pesticiden of kunstmest. Op www.keurmerkenwijzer. nl/overzicht/bloemen-en-tuin van Milieu Centraal vindt u een overzicht van bloemen met een groen keurmerk. Vraag er ook naar bij uw lokale bloemenboer. Hoe vaker zij de vraag krijgen, hoe eerder ze geneigd zijn zelf ook over te stappen naar gifvrije bloemen. Kunt u meteen aangeven dat u ook niet gediend ben van al die plastic folie waarmee ze hun bloemen inpakken. Totaal onnodig vervuilend en verspillend. Geef mij maar bloemen die gewoon in de tuin staan of in de natuur. Beter voor mens en milieu.

Aanpassen, er zit niets anders op…

In de jaren die achter ons liggen waren de lentes en zomers extreem droog. Er viel veel te weinig regen en dus wilden we aan de slag met gieter en tuinslang om onze tuin-en terrasplanten water te geven. Maar dat mocht niet: het watertekort was zo groot dat we werden gemaand om minder vaak en korter te douchen, geen auto’s te wassen en geen tuinen en planten te sproeien. Wat een dilemma! Want wat doe je als je planten op het terras staan te schreeuwen om water of je tuin zienderogen wegkwijnt door de droogte? Hoe lossen we dit op? We willen wel graag bloemen om ons heen want daar worden we blij van en bovendien bevatten ze het broodnodige voedsel voor bijen, vlinders en andere bestuivers. Aanpassen dus, er zit niets anders op! Om te beginnen kun je planten kiezen die goed tegen droogte kunnen en dus minder water nodig hebben. Daarnaast kun je de binnenkant van de potten bekleden met noppenfolie en op de aarde, bij de voet van de plant, cacaodoppen of houtsnippers strooien. Dit zorgt ervoor dat er minder water verdampt en je dus ook minder water hoeft te geven. En… geef water als de zon niet op de planten staat, dus ‘s avonds of, als je een vroege vogel bent, ‘s morgens vroeg. Ook kun je een regenton aanschaffen. Tja, maar als het niet regent, hoor ik je zeggen, dan heb je aan zo’n ton ook niks. Dat is ten dele waar maar gelukkig regent het van tijd tot tijd wel en in plaats van dat dat water in het riool verdwijnt, kun je het opslaan en in droge tijden gebruiken voor je planten. Regentonnen zijn er in allerlei maten en vormen dus denk niet te snel dat je daar geen plaats voor hebt. Je hebt er maar een klein hoekje voor nodig. Ook voor een kleine tuin zijn er oplossingen. Zandgrond?Op kleigrond is het niet zo’n probleem maar op zandgrond zakt het water na een regenbui snel weg. Dus kies planten die tegen droogte kunnen. En om zandgrond meer water te laten vasthouden kun je er “bentoniet”, verkrijgbaar in tuincentra, doorheen mengen. Dat zijn fijne kleideeltjes die het water beter vasthouden. Daarnaast kun je je tuin mulchen, dus net zoals bij potten strooi je een laag cacaodoppen of houtsnippers tussen je planten, waardoor het water na een regenbui niet verdampt maar door de planten kan wor- den opgenomen. Alle beetjes helpen!!! Names Steenbreek een bloemrijke zomer gewenst..

De AI weet het, wij moeten het doen…!

ChatGPT, er wordt veel over gesproken. Ik besloot de Artificial Intelligence chat bot op de proef te stellen. Wat zijn de antwoorden op het gebied van duurzaamheid van een hoogstaand stuk technologie? “Beschrijf in 100 woorden de waarde van de natuur van Katwijk.” De natuur in Katwijk is erg waardevol voor de stad en haar inwoners. De stad is gelegen aan de Noordzee en heeft een prachtige kustlijn, waaronder een aantal stranden en duinen. Deze omgeving biedt veel mogelijkheden voor recreatie, zoals wandelen, fietsen en zwemmen. Daarnaast is er een rijkdom aan flora en fauna te vinden in de omgeving, waaronder vele vogelsoorten en een uniek duinlandschap. De natuur in Katwijk is ook van groot belang voor de lokale economie, aangezien toerisme een belangrijke bron van inkomsten is voor de stad. In het kort, de natuur in Katwijk is van groot belang voor de gezondheid, welzijn en economie van de stad en haar inwoners. “Is het nodig dat we deze natuur beschermen?” Ja, het is zeker noodzakelijk om de natuur in Katwijk te beschermen. De natuur is een belangrijke bron van biodiversiteit en levensonderhoud voor vele soorten planten en dieren. Het is ook van groot belang voor de gezondheid en welzijn van de mens. De natuur biedt ook vele economische voordelen, zoals toerisme en recreatie. Bovendien kan onbeschermde natuur leiden tot verlies van biodiversiteit, vervuiling, erosie en andere milieuproblemen. Door de natuur te beschermen, kunnen we deze waardevolle hulpbronnen behouden voor de huidige en toekomstige generaties. “Hoe kunnen we mensen overtuigen om de natuur te beschermen?” Er zijn verschillende manieren om mensen te overtuigen om de natuur in Katwijk te beschermen: Verrassend, niet waar. Het is doeltreffende informatie. Maar lijdt dit antwoord tot verbetering van onze acties? De input moeten we in de praktijk doorvoeren en ervaren. Hier houdt de capaciteit van de AI op en kunnen wij als mens doorpakken. Bewust aan de Kust is aan de weg aan het timmeren om de 7 punten daadwerkelijk van het scherm af te krijgen en in de praktijk te brengen. Bekijk onze vernieuwde website www.bewustaandekust.nl om te lezen hoe wij dat doen. In de tussentijd, geniet van de kracht van deze chat bot met jouw duurzaamheidsvraag.

Al begonnen aan uw voornemens?

En? bent u dit jaar begonnen met nieuwe voornemens? lukt het ze vol te houden? ik hoop het, succes, je kan het! De populairste voornemens zijn heel goed voor je gezondheid: Stoppen met roken, afvallen, meer sporten, minder alcohol, gezonder eten, minder stress. Mooie woorden die minder makkelijk blijken als daden. De meeste voornemens redden het einde van januari niet eens. Goede voornemens zijn veelal behoorlijke lifestyle veranderingen en dat is ook niet makkelijk. Beter is een intentie te hebben om je voornemen in het jaar 2023 te realiseren. Wees niet te streng, je leert door vallen, opstaan en doorgaan. Maak van je voornemen(s) geen keiharde eis. Wees lief voor jezelf! Het is belangrijk eerst goed voor jezelf te zorgen. Denk aan wat de stewardess zegt: eerst je eigen masker op, dan de ander helpen. Maar lief zijn voor de ander; familie, vreemde, de natuur is net zo belangrijk. Lief zijn is altijd goed! Het is een win win: fijn voor de ander en jezelf. Samen staan we sterk en kunnen we de uitdagingen aan om een leefbare toekomst op deze bijzondere planeet te realiseren. Bewust aan de kust wenst iedereen een liefdevol 2023

Vaker de fiets nemen is beter voor het milieu en uw fysieke en geestelijke gezondheid

Een vraag aan U als lezer om Uw kennis over mobiliteit te testen:Katwijk is een autogemeente en auto’s hebben dus altijd voorrang! Antwoord NEE is goed! Want onze gemeente heeft de Katwijkse Agenda Mobiliteit aangenomen en een omgevingsvisie ontwikkeld waarin fietsen en wandelen prioriteit krijgen boven autorijden en daar is beleid voor bedacht. Heel interessant om die stukken te lezen trouwens, wat ik u hierbij van harte aanbeveel. Het is onmogelijk het hele stuk met u door te nemen maar enkele zinsneden eruit kan ik u niet onthouden omdat die betrekking hebben op zaken waar de gemeenteraad uitspraken over moet doen. 1 “Verkeer houdt niet op bij de gemeentegrenzen maar is nauw verbonden met buurgemeenten, provincie en rijk.” Pardon? Hoe kan het dan dat Katwijk een ander beleid voert wat betreft voorrang op de rotondes dan de buurtgemeenten terwijl eenduidigheid in verkeersregels de veiligheid bevordert? 2 “Fietsen is gezond en snel op de korte afstand, levert geen milieubelasting op, geen files en vergt weinig parkeerruimte.” Hier zijn we het als Fietsersbond volledig mee eens. Wie regelmatig fietst krijgt een betere conditie en voelt zich fitter. Wie de fiets pakt voor een boodschap in het dorp spaart het milieu want een fiets stoot geen Co2 of andere vieze gassen uit. Geen files? Op de te smalle fietspaden kan het met het toegenomen fietsverkeer behoorlijk druk zijn. De realiteit is dat het fietsverkeer zal toenemen de komende jaren omdat er stomweg geen auto’s meer bij kunnen en mensen toch vervoer moeten hebben en de fietsinfrastructuur hier nog niet op aangepast is. Daar zal de komende jaren hard aan gewerkt moeten worden. Op ons verlanglijstje staan dan ook: Uitbreiding veilige fietsroutes, verbreden en onderhouden bestaande fietspaden, veilig de fiets ergens aan vast kunnen zetten zodat er minder fietsen gestolen worden. De fiets vergt zeker minder parkeerruimte dan auto’s, alleen zal er aan de parkeermogelijkheden voor fietsers nog wel wat gedaan moeten worden. De gemeente, de Fietsersbond en VVN doen hun best om het fietsen te bevorderen en U? Katwijkers kies voor de fiets, goed voor het milieu, voor Uw gezondheid en voor Uw portemonnee.

De verstening van onze leefomgeving

Ik bied maar gelijk mijn excuses aan. a: Omdat ik mijn schrijven aan u begint met “ik”, op school heb ik altijd geleerd dat dat niet mag, en b: vanwege het onderwerp. KLIMAAT. Ik begrijp het. Het wordt mij ook weleens teveel. We hebben ook al een aparte klimaatburgemeester gekregen, een gewone burgemeester is niet meer genoeg, schijnbaar. Tegelijkertijd wil ik u beleefd vragen om mij ook te begrijpen. Want ik maak me toch echt wel een beetje zorgen om dat klimaat, en ik schrijf dit stuk voor stichting Steenbreek Katwijk, een landelijke stichting die zich al jaren zorgen maakt om te weinig groen in de steden, een van de oorzaken van verstening. Laat dit nou net een van de belangrijke punten zijn van het onderwerp klimaat! De verstening van onze leefomgeving. Daardoor krijgen we namelijk meer hitte. Dat klinkt nu wel lekker, maar geloof me boven de 40° in de zomer is dat niet fijn. Ik snap het ook als u nu zegt: “wat maken die paar tegels van mij nou uit? Bolsonaro kapt het hele Amazonegebied om!” Inderdaad, maar ik durf dan te zeggen dat die man een gevaarlijke, domme gek is en gelukkig heeft zijn opvolger andere plannen. We gaan het zien. In ieder geval: die paar tegeltjes maken zeker verschil, vooral wanneer veel meer mensen dat doen. U heeft nog t/m januari om daar wat bolletjes in te zetten, doe het samen met de kinderen of beter nog, geef ze de regie. Het gaat namelijk om hún toekomst. En nog een tip: heeft u ideeën voor een stukje groen in de buurt? Of ligt er al iets maar wordt naar uw mening te weinig door de gemeente aan gedaan? Pak het dan op met de buurt. Zoek contact met de gemeente, leg uw plannen voor en wie weet? Ga kijken op de Meerburgkade wat een prachtige tuin bewoners Machiel en Peter hebben gecreëerd! Met hulp van de Gemeente. Burgerparticipatie heet dat. Kom op!

Van de kip en het ei…

‘Nu de dagen korter worden, de kou langzaam (heel langzaam) onze kant uit blaast is er niets heerlijkers dan ‘s ochtends op te starten met een warme kop koffie en, voor de niet-vegans onder ons, een gebakken eitje bij het ontbijt. De eitjes op de Tiny House Community Duinvallei komen van onze eigen dames. We zijn er nog niet helemaal over uit hoe ze nu precies heten (Spikkel & Tante Tottie? Beppie & Tokkie?) maar ze luisteren in ieder geval beide naar de naam: “Kip, kip, kip!”. Als het even kan mogen ze, onder toeziend oog van onze Opperkip Esther, vrij rondscharrelen. Dwalen ze iets te ver af, want ook kippen denken weleens dat het gras bij de buren groener is, dan reageren ze op een fluitje en komen vrolijk terug waggelen. Met hun kontjes in de lucht, spitten ze de grond om op zoek naar wormpjes, insecten en ander lekkers. De ‘circle of life’. Echter, als legkip hadden de dames een moeilijke start in het leven. Geboren in een broedmachine kwamen ze, via een opfokker, bij een pluimveehouderij met als enige doel een onnatuurlijke hoeveelheid eieren leggen voor de (onwetende) consument. Ik zal u de verdere gruwelijke details besparen maar wat je leest op www.redeenlegkip.nl zegt genoeg. In mijn opinie, en gelukkig in de opinie van steeds meer mensen, zou geen enkel dier gezien moeten worden als een product waarvan wij oneindig veel mogen nemen. Toen de dames bij ons kwamen wonen, waren ze uitgeput en hadden haast geen veren. Inmiddels zien ze er op en top gezond uit maar helaas, schijn bedreigt. Het blijven kwetsbare dieren; ze zijn te veel doorgefokt en hebben teveel meegemaakt. Dat maakt het ook dubbel want ja, we bieden ze een goed pensioen, maar het voelt als dweilen met de kraan open omdat de onherroepelijke schade al is gedaan. Daarom, namens de dames, een uitnodiging aan u, de lezer, om u te verdiepen in de afkomst van uw eitjes (en andere dierlijke producten). Vraag uzelf opnieuw af: “Wil ik hieraan meewerken of kan het ook anders?”. Want soms is de wereld redden een eitje.’

Pukkeltjes van Thunberg…

Kijk, de enthousiastelingen lopen vanzelfsprekend voorop en in de achterhoede vind je de ongeïnteresseerden. Het boeit ze geen bal en ze houden zich niet bezig met voorop of achteraan. Hooguit vinden ze die enthousiastelingen vermoeiend fanatiek en hinderlijk irritant. Ze krijgen pukkeltjes van Greta Thunberg en vinden die zeikerds van Grienpies om te huilen. Toegegeven, sommige koplopers zijn ook te mateloos gedreven en hartstochtelijk bezield. Met hun demonstraties, vega lifestyle en rijbewijsloos leven. Kan dat niet een tandje minder? Dacht je nou echt de wereld te kunnen redden door korter te douchen? Kijk, zo gaat dat dus, framing heet dat, een manier om de mensheid simpelweg in clubjes met etiketjes te verdelen, karikaturen van groepen mensen die anders zijn en denken dan jij. Gelukkig is de echte samenleving genuanceerder. Station enthousiast en station ongeïnteresseerd lijken mijlenver uit elkaar te liggen, maar kent vele tussengelegen stations. Het mooie is dat niemand gestationeerd hoeft te blijven op een en hetzelfde perron. Je kunt switchen, van mening veranderen, begrip krijgen, tot inzicht komen, respect ontwikkelen, verder kijken dan je neus lang is, empathischer worden, om je heen kijken, nadenken, verstandige keuzes maken, samenwerken, ertoe doen. Ken je Abel Herzberg, de schrijver, jurist en wat al niet? Die riep iedereen op elkaar te zien als mens. Dat begint met het hebben van begrip voor elkaar. Een mooie en actuele boodschap. Kijk, dit krantje gaat dus over duurzaam leven (o echt?). Daar moeten we zeker mee aan de slag. We. Samen. Voor ons huidige leventje en voor de levens van al die mensenkinderen die nog na ons komen. Het is geen vijf voor twaalf meer, het is al twaalf uur geweest. Koop een nieuw horloge zullen ongeïnteresseerden zeggen. Als enthousiasteling (met rijbewijs) zeg ik dan: voor desinteresse en berusting is geen ruimte meer. Het is alle hens aan dek. Word belangstellend of welwillend, kom desnoods schoorvoetend in actie, maar doe iets, begin ergens. Sowieso, met een scheutje enthousiasme kom je verder in het leven dan met apathie.